– Бұл кімнің үйі? – деп сұрады Сұлтан.
– Жұмағұлдың үйі.
– Жұмағұл не істейді?
– Қой бағады.
– Кім бар үйде?
– Ешкім жоқ.
– Шешең қайда?
– Ана белдің астындағы сиырлы ауылға кетті.
– Қымыз бар ма?
– Қымыз жоқ. Бағана кісілер кеп ішіп кеткен.
– Түк қалдырмады ма?
– Қалған жоқ, – деді бала.
– Неге өтірік айтасың? Жүктің астында керегеге байлаулы тұрған бір мес қымызды қайда қоясың?
– Оны саған кім айтты?
– Жолда біз Жұмағұл есімді адамды кездестірдік. Ол қой бағып жүрген, бізге мес туралы айтты. Жүктің астында бір мес қымыз байлаулы тұр. Содан төкпей-шашпай, бір-бір кеседен құйып ішіңдер деді.
– Чей это дом? - спросил Султан.
– Дом Жумагула.
– Чем занимается Жумагул?
– Пасет овец.
– Кто в доме?
– Никого нет.
– Где твоя мать?
– Мать ушла на молочную ферму под поясом.
– Кумыс есть?
– Кумыса нет. Недавно проезжие все выпили.
– И ничего не оставили?
– Не осталось, - сказал мальчик.
– Почему ты лжешь? А куда ты дел целый бурдюк кумыса, который привязан к решетке под кроватью?
– А кто тебе это сказал?
– По дороге мы встретили человека, по имени Жумагул. Он пас овец и сказал нам про бурдюк. Под кроватью привязан целый бурдюк кумыса. Он сказал не разливая налить и выпить по одной пиалке.